Zaterdag 14 mei was D-Day voor het vierde. In de uitwedstrijd bij Achilles zou het kampioenschap kunnen worden behaald. Het 4e, niet echt in vorm stond voor een lastige opgave. Niet alleen door de tegenstander, een jonge, snelle ploeg, maar ook door de omstandigheden. Regen, hagel en een harde wind konden het feestje gaan verpesten.

 

 

In de eerste helft was dat ook zeker het geval. Tegen de wind in was het moeilijk voetballen. Ballen die niet aankwamen, slechte passes en te slap in het duel zorgde ervoor dat Achilles keer op keer voor doelman David op kon duiken. Het was aan de aanvallers van Achilles te danken dat het bij de rust slechts 1-0 was voor de thuisclub, want dat had met gemak ook 3-0 kunnen en misschien wel moeten zijn.

Na de thee ging het vierde, nu met de wind in de rug, vol gas op zoek naar de gelijkmaker en uiteraard de overwinning. Eindelijk werden de vele meegekomen supporters, die ook zwaar op de proef werden gesteld door de weersomstandigheden, beloond voor hun geduld en doorzettingsvermogen. Achilles kwam er nagenoeg niet meer aan te pas en al snel lag de gelijkmaker in het net en al snel werd het 1-2 en 1-3. Vanaf dat moment nam het vierde weer iets gas terug maar had de wedstrijd simpel onder controle. Nog 1 moment van onachtzaamheid zou de spanning terug hebben kunnen brengen, maar de toegekende strafschop voor Achilles werd vriendelijk in het vangnet geschoten. Vlak voor tijd werd de uiteindelijke 1-4 eindstand op het bord gebracht en kon het feestje beginnen. Eerst werd de kantine aangedaan waar de groep onder gejuich werd binnengehaald en 's avonds werd het feestje in de tuin bij leider Harry verder gevierd.

Al met al een top seizoen voor het 4e: de terechte kampioen met slechts 1 nederlaag (eerste wedstrijd) en 3 gelijke spelen.